Wodospad na południowym zachodzie Islandii, który nie jest ani najwyższy, ani najstarszy, ani najszerszy. Ale ma jedną supercechę: można przejść go naokoło. Przejść pod nim i wyjść z drugiej strony. No super sprawa. O ile ktoś nie ma lęku wysokości i nie widzi oczami wyobraźni jak, poślizgnąwszy się na mokrym kamieniu, roztrzaskuje głowę o skaliste dno (miałam taki scenariusz, więc darowałam sobie obchodzenie - z jednej strony doszłam do połowy, z drugiej do 1/3 i uważam, że wodospad zaliczony). W necie znajdziecie piękne zdjęcia tego miejsca, moje - delikatnie mówiąc - nie wyszły, ale i tak je pokażę. Bo mogę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz